به نقل از «فرارو»

این علائم یعنی ویتامین B ۲ بدن‌تان کم است

تاریخ انتشار: ۱۸ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۹۰۹۳۱۵

با توجه به اینکه ویتامین B ۲ به تجزیه پروتئین‌ها، چربی‌ها و کربوهیدرات‌ها کمک می‌کند؛ نقش حیاتی در حفظ انرژی بدن دارد.

به گزارش همشهری، همچنین به تبدیل کربوهیدرات‌ها به آدنوزین‌تری فسفات (ATP) کمک می‌کند. بدن انسان ATP را از غذا تولید می‌کند و ATP همان طور که بدن به آن نیاز دارد انرژی تولید می‌کند.

ویتامین B ۲ یا ریبوفلاوین

آریا سیفی، کارشناس علوم تغذیه درباره ویتامین B ۲ می‌گوید: این ماده به طور گسترده در غذا‌های گیاهی و حیوانی یافت می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

باکتری‌های موجود در روده می‌توانند مقادیر کمی ریبوفلاوین تولید کنند، اما برای رفع نیاز‌های غذایی کافی نیستند. ریبوفلاوین اغلب بلافاصله استفاده می‌شود و در بدن ذخیره نمی‌شود، بنابراین مقادیر اضافی در ادرار دفع خواهد شد.

افراط در ریبوفلاوین رژیمی، معمولاً از مکمل‌ها می‌تواند باعث زرد شدن ادرار شود. کوآنزیم‌های ویتامین B ۲، همچنین برای متابولیسم ویتامین B ۳ (نیاسین)، ویتامین B ۶ و فولات مورد نیاز هستند.

میزان مورد نیاز ویتامین B ۲

به گفته این کارشناس تغذیه، میزان مورد نیاز ویتامین B ۲ برای مردان بالغ، RDA روزانه ۱. ۳ میلی گرم است. برای زنان بالغ، RDA روزانه ۱. ۱ میلی گرم است. در طول بارداری، RDA ۱. ۴ میلی گرم و در طول شیردهی، ۱. ۶ میلی گرم است.

نشانه‌های کمبود ویتامین B ۲ خستگی، تورم گلو، تاری دید، افسردگی، گلودرد، هایپرمیا (افزایش جریان خون بافتی)، ترک پوست و خارش، ریزش مو و آدم در اطراف گلو است. همچنین کمبود ریبوفلاوین اغلب با کمبود مواد مغذی دیگر همراه است. ضمن آنکه کمبود شدید ریبوفلاوین ممکن است متابولیسم ویتامین B ۶ را هم مختل کند.

بیماری‌هایی مانند سرطان، بیماری قلبی، دیابت ملیتوس، مشکلات تولیدمثل می‌تواند از پیامد‌های کمبود ویتامین B ۲ (ریبوفلاوین) در بدن باشند.

چه کسانی در معرض کمبود ویتامین B ۲ هستند؟

آریا سیفی می‌گوید: در کل گروه‌های خاصی مانند سالمندان و زنان باردار بیشتر در معرض خطر کمبود ویتامین B هستند. در واقع آن‌ها به مقادیر بیشتری از بعضی انواع ویتامین B نیاز دارند و شرایط خاصی مانند ابتلا به بیماری کرون، بیماری سلیاک، HIV و اختلال در مصرف الکل می‌تواند از جذب مؤثر ویتامین‌های B توسط بدن جلوگیری کند و خطر کمبود آن‌ها را افزایش دهد.

ولی در کل کمبود ویتامین B ۲ (ریبوفلاوین) بسیار نادر است. این به دلیل این واقعیت است که بسیاری از غذا‌ها مانند شیر و غلات سبوس دار با این ویتامین‌ها غنی می‌شوند.

نقش ویتامین B ۲ بر سلامتی

این ویتامین به دستیابی به انرژی، جلوگیری از میگرن و کم خونی (باعث جذب آهن می‌شود) و محافظت از بینایی شما کمک می‌کند.

بدن برای تجزیه کربوهیدرات‌ها از غذا‌ها به ویتامین B ۲ (ریبوفلاوین) نیاز دارد. این فرآیند به سلول‌های ما کمک می‌کند تا انرژی مورد نیاز برای عملکرد را دریافت کنند.

تأثیر ویتامین B ۲ بر میگرن

به گفته این کارشناس تغذیه، ریبوفلاوین برای کاهش التهاب اعصاب که از یکی از عوامل سردرد‌های میگرنی هستند کار می‌کند. همچنین برای فعالیت‌های طبیعی میتوکندریایی مورد نیاز است.

با توجه به اینکه علت بروز میگرن گاهی ناشی از ناهنجاری‌های میتوکندریایی در مغز است؛ بنابراین ریبوفلاوین به عنوان یک درمان پیشگیری از میگرن مورد مطالعه قرار گرفته است.

در یک آزمایش کنترل شده تصادفی به ۵۵ فرد بزرگ سال مبتلا به میگرن روزانه ۴۰۰ میلی گرم ریبوفلاوین یا دارونما داده شد و به مدت چهار ماه پیگیری شد. مشخص شد افرادی که ویتامین B ۲ مصرف کرده بودند نسبت به افرادی که دارونما مصرف کرده بودند، میگرن کمتری در هر ماه داشتند. نویسندگان اشاره کردند که اثر مفید ریبوفلاوین تا بعد از ماه اول شروع نشد و پس از سه ماه استفاده حداکثر فایده را نشان داد.

به طور کلی آزمایشات مختلف نشان می‌دهند ویتامین B ۲ می‌تواند بر میگرن اثر بگذارد و درد ناشی از آن را کاهش دهد.

بیماری‌های قلبی عروقی

آریا سیفی می‌گوید: از آنجا که ریبوفلاوین به بسیاری از آنزیم‌ها با عملکرد‌های مختلف روزانه در سراسر بدن کمک می‌کند، کمبود آن می‌تواند منجر به مشکلات سلامتی شود.

مطالعات حیوانی نشان می‌دهند اختلالات مغزی و قلبی و بعضی سرطان‌ها می‌توانند از کمبود طولانی مدت ریبوفلاوین ایجاد شوند. ریبوفلاوین سطح گردش هموسیستئین (یک اسید آمینه که از غذا‌های پروتئین حیوانی مانند گوشت وارد رژیم غذایی می‌شود.) را تنظیم می‌کند، سطوح بالای هموسیستئین در خون یک عامل خطر برای بیماری‌های قلبی عروقی (CVD) است. ریبوفلاوین با سایر ویتامین‌های B مانند B ۶، فولات و B ۱۲ برای از بین بردن هموسیستئین در بدن کار می‌کند.

این ویتامین نقش مهمی نیز در محافظت از بینایی هم دارد. رژیم غذایی غنی از ویتامین B ۲ و دیگر ویتامین‌های گروه B ممکن است خطر ابتلا به آب مروارید را کاهش دهد.

منابع غذایی غنی از ویتامین B ۲

بادام و دیگر آجیل‌ها، گوشت گاو، سینه مرغ و گوشت اعضای بدن، شیر و فرآورده‌های لبنی مانند ماست و پنیر، تخم مرغ، شیرخشک، ماهی‌هایی مانند سالمون، سبزیجاتی مانند اسفناج، قارچ و غلات و نان غنی شده؛ منابع غذایی خوبی برای دریافت ویتامین B ۲ به شمار می‌روند.

منبع: فرارو

کلیدواژه: قیمت طلا و ارز قیمت خودرو قیمت موبایل کمبود ویتامین B ۲ ویتامین B ۲ ویتامین ها مورد نیاز میلی گرم غذا ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۰۹۳۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

علل پرش و اسپاسم عضلانی

شما بدون فکر کردن در مورد کاری به ماهیچه های خود می گویید چه کاری انجام دهند. اما گاهی اوقات آن ها کار خود را انجام می دهند و ممکن است نبض داشته، منقبض شوند و نتوانند آرام شوند.

به گزارش وی کلینیک، انقباضات و اسپاسم ها بیشتر در ران ها، ساق پا، دست ها، بازو ها، شکم، قفسه سینه و قوس های پا دیده می شوند و می توانند بخشی از یک عضله، همه آن یا گروهی از عضلات را درگیر کنند. پزشکان در مورد دلیل رخداد آن مطمئن نیستند، اما چند محرک رایج می‌تواند موجب آن شوند.

پرش پلک

احساس می کنید پلک شما می پرد؟ به آن میوکیمیا می گویند. این انقباضات تصادفی، که می‌توانند باعث احساس ضعف یا آزار شما شوند، در پلک بالایی یا پایینی رخ می‌دهند. استرس، سیگار، باد، نور شدید، مصرف کافئین زیاد و کمبود خواب محرک های پرش پلک هستند. با وجود آزاردهنده بودن، اما این انقباضات بی ضرر هستند و معمولاً به سرعت از بین می روند، اما می توانند چند روز بعد برگردند.

پرش چشم ادامه دار

انقباضاتی که بیش از چند روز طول بکشد می تواند نشانه مشکلی مانند خشکی چشم یا گلوکوم باشد. همچنین وجود مشکل تاثیر گذار بر عضلات صورت می تواند موجب آن شود. در مواردی نادر، پرش چشم می تواند نشانه ای از اختلالات مغزی یا عصبی مانند فلج بل، مولتیپل اسکلروزیس (ام اس) و سندرم تورت باشد. اما این مشکلات علائم دیگری نیز ایجاد خواهند کرد.

دارای الکترولیت کم هستید

ماهیچه ها برای عملکرد صحیح به مواد معدنی مانند پتاسیم و منیزیم نیاز دارند. اگر مصرف آن ها کم شده باشد، بدن پیامی همراه با گرفتگی و اسپاسم برای شما ارسال می کند. ورزش یا تعریق شدید و یا برخی دارو ها می تواند شما را ضعیف کند. همچنین ممکن است پس از یک دوره اسهال یا استفراغ الکترولیت از دست بدهید.

آب کافی مصرف نکردید

اگر به اندازه کافی نوشیدنی نخورید، ماهیچه های شما بیشتر دچار انقباض و اسپاسم می شوند. فقط هم نخوردن مقدار کافی آب نیست، وقتی زیاد عرق می‌کنید یا در هنگام بیماری مایعات بدنتان را از دست می‌دهید، الکترولیت ها را نیز از دست می‌دهید که یکی دیگر از دلایل رایج برای انقباض عضلات است.

فشار

گاهی اوقات استرس عامل سردرد یا بی خوابی است، اما می تواند باعث تنش و درد در عضلات شما نیز شود. تکنیک های آرامش بخش مانند ماساژ یا مدیتیشن را برای برطرف کردن آن امتحان کنید.

کافئین بیش از حد

کافئین می تواند باعث سرحالی در صبح شده و شما را از کسالت بعد از ظهر بیرون بیاورد. اما مصرف بیش از حد آن می تواند باعث انقباض عضلانی در قسمت های مختلف بدن شود. سایر دارو های محرک مانند آمفتامین ها نیز همین اثر را دارند.

کمبود خواب و خستگی

اگر خسته هستید و نیاز به استراحت دارید بدن با پرش و اسپاسم آن را به شما اطلاع خواهد داد. همچنین ممکن است عضلات شما احساس درد داشته یا به طور کلی ضعیف شوند.

بدن شما از فرم خارج شده است

اگر بعد از تمرین یا پیاده روی متوجه اسپاسم شدید، ممکن است لازم باشد زمان بیشتری را برای پرورش عضلات خود صرف کنید. وقتی به اندازه کافی با آن ها کار نمی کنید، به احتمال زیاد بیش از حد خسته شده و دچار گرفتگی می شوند. حداقل دو بار در هفته تمرینات قدرتی را به برنامه خود اضافه کنید.

دارو

اگر فشار خون بالا یا بیماری قلبی دارید، پزشک از شما می خواهد تا از قرص های آب یا همان دیورتیک استفاده کنید که باعث می شوند تا بیشتر ادرار کنید. این امر باعث کاهش میزان پتاسیم در بدن شما می شود و می تواند اسپاسم عضلانی را در پی داشته باشد. سایر دارو ها، مانند برخی از دارو های ضد افسردگی نیز می توانند باعث پرش شوند. همچنین برخی از دارو های صرع و روانپریشی نیز ممکن است موجب پرش پلک شوند.

سندرم سروتونین

اگر چند ساعت پس از مصرف داروی جدید یا تغییر دوزدارویی، دچار انقباض در ماهیچه های خود شدید با پزشک خود تماس بگیرید. شما زمانی دچار این عارضه می شوید که برخی داروها یا مکمل ها باعث می شوند مقدار زیادی از سروتونین شیمیایی مغز در بدن انباشته شود. این مشکل جدی است و معمولاً با تب بسیار بالا و سایر علائم همراه بوده و نیاز به مراقبت پزشکی دارد.

بیماری کلیوی

کلیه ها اغلب علائم هشدار دهنده اولیه نشان دهنده کند شدن فعالیت خود را نشان نمی دهند. آن ها هنگامی که مقدار زیادی از توانایی کار خود را از دست دادند، ممکن است گرفتگی عضلات، همراه با علائم دیگر را نشان دهند. اگر دیابت، فشار خون بالا یا سایر مشکلات مرتبط با کلیه دارید، در صورت شروع اسپاسم با پزشک خود مشورت کنید.

بیماری لو گریگ (ALS)

انقباض عضلات دست و پا می تواند یکی از علائم اولیه این بیماری باشد که به آن اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) نیز می گویند. دلیل این اتفاق از کار افتادگی اعصابی است که پیام هایی را از مغز و نخاع به ماهیچه ها می‌فرستند. در این بیماری قبل از اینکه اعصاب ارسال این پیام ها را به طور کامل متوقف کنند، پیام های نامنظم ارسال می کنند.

گیر افتادگی عصب نخاعی (Pinched Spinal Nerve)

هنگامی که اعصاب نخاعی از نخاع خارج می شوند از بین استخوان های ستون فقرات راهی قسمت های خاصی از بدن می شوند. گاهی اوقات دیسک های بین استخوان ها می لغزند یا پاره می شوند و حرکت می کنند و در این فرآیند عصب نخاعی را نیشگون می‌گیرند. در این حالت ممکن است تغییراتی را در عضلاتی که عصب آن ها را  کنترل می کند احساس کنید. پزشک می تواند این مشکل را در طول معاینه فیزیکی یا با ام آر آی یا سی تی اسکن تشخیص دهد.

نوروپاتی (Neuropathy)

هنگامی که سلول های عصبی آسیب می بینند، نحوه ارتباط آن ها با یکدیگر و با مغز تغییر می کند. انقباضات و اسپاسم می توانند علائم هشدار دهنده ای باشند که نشان دهند اعصاب کنترل کننده عضلات آسیب دیده اند. برخی از افراد با این مشکل متولد می شوند، اما همچنین ممکن است به دلیل آسیب، عفونت، بیماری، اعتیاد به الکل و برخی دارو ها اتفاق بیافتد. دیابت علت اصلی نوروپاتی است.

سندرم ایساک (Isaacs’ Syndrome)

این بیماری نادر که به عنوان نورومیوتونیا یا سندرم ایزاکس-مرتنس نیز شناخته می شود زمانی اتفاق می‌افتد که حتی اگر مغز یا نخاع دستور نداده باشد اعصاب شما به ارسال سیگنال هایی ادامه می دهند که عضلات را به حرکت در می آورد. این امر باعث انقباض عضلانی، گرفتگی و سفتی می شود. همچنین ممکن است ماهیچه های شما را موجی شکل کند مانند چیزی که زیر پوست حرکت می کند. این علائم زمانی که شما در خواب یا تحت بیهوشی عمومی هستید نیز ممکن است ادامه یابد.

کانال عصر ایران در تلگرام